Jakie argumenty trafiają do alkoholika? Pomoc dla bliskich osób pozostających w relacji z uzależnionymi. Wiele osób trafiających na naszą stronę to bliscy alkoholików, narkomanów, hazardzistów, którzy poszukują dla nich ratunku. W większości przypadków osoby te (najczęściej nieświadomie) są współuzależnione. Właśnie dla
Przebudzenie - Rozmowa z alkoholikiem nie należy do najłatwiejszych, niezależnie od tego czy próbujemy porozumieć się z nim na temat problemu uzależnienia, czy innych kwestii życiowych. Ze względu na to, że osoby takie często właśnie z pomocą alkoholu starają się rozwiązać problemy życia codziennego, stworzenie z nimi konstruktywnej dyskusji i rozmowy bywa mocno utrudnione. Szczególny problem dla rodziny alkoholika stwarza jednak sam temat picia. Jak rozmawiać z alkoholikiem? Oto 7 sprawdzonych porad wspieranych przez terapeutów z ośrodka odwykowego. Spis treści1 Zachowaj spokój i opanowanie2 Rozmowy o terapii wyłącznie na trzeźwo3 Konsekwencja i planowanie rozmów4 Rozmowy o emocjach i uczuciach rodziny5 Kieruj się faktami6 Alkoholik ma prawo głosu7 Zrozumieć alkoholika Zachowaj spokój i opanowanie Śledzenie, jak bliska nam osoba traci kontrolę nad własnym życiem i poddaje się całkowicie swojemu nałogowi jest silnym emocjonalnie przeżyciem. Sam alkoholik często nie chce przyznać się przed sobą i innymi do problemu, a więc i samo poruszenie rozmowy o uzależnieniu może być powodem do poważnego konfliktu. Aby go uniknąć, do jakiejkolwiek rozmowy z alkoholikiem należy podchodzić ze spokojem i opanowaniem – próba zagrania na emocjach i wyładowania swoich frustracji za błędy małżonka, rodzica czy dziecka niewiele pomoże, a często mocno pogorszy sytuację rodzinną. Trzeba pamiętać, że alkoholik (zarówno pod wpływem alkoholu jak i po chwilowej przerwie od picia, np. po przebudzeniu się) jest bardzo drażliwy i pozornie nieszkodliwe bodźce mogą wprowadzić go w stan rozdrażnienia, a nawet agresji. Spokojny ton i empatia są znacznie skuteczniejszą drogą komunikacji. Rozmowy o terapii wyłącznie na trzeźwo Alkoholik, nawet w dość zaawansowanym stadium uzależnienia będzie miał momenty, w których pozostanie stosunkowo trzeźwy. Z perspektywy rodziny to właśnie takie sytuacje warto wykorzystać, jeśli chcemy rozmawiać z alkoholikiem o podjęciu leczenia, uczestnictwie w terapii czy nawet przyziemnych sprawach codziennych. Zasada ta wiąże się częściowo z koniecznością zachowania spokoju podczas rozmowy – alkoholik pod wpływem jest bardziej rozdrażniony, nie pamięta najczęściej decyzji, które podejmuje, a dodatkowo może widzieć proponowane przez rodzinę rozwiązania jako próbę ubezwłasnowolnienia go bądź wyolbrzymiania nieznaczących problemów. Trzeźwość jest sprzymierzeńcem rozmowy z alkoholikami, nawet jeśli trzeba na nią cierpliwie poczekać. Konsekwencja i planowanie rozmów Podejmując jakąkolwiek dyskusję z alkoholikiem najczęściej chcemy osiągnąć jakiś cel i przedyskutować konkretny problem nie schodząc na inne tematy. Jeśli rozmowy takie są zwykle trudne i nie przebiegają po myśli rodziny, warto dokładnie je wcześniej zaplanować i trzymać się konsekwentnie swoich postanowień. Zasada ta najczęściej utożsamiana jest z rozmową o samym uzależnieniu i konsekwentnym dążeniu do wymuszenia na osobie uzależnionej decyzji o leczeniu, ale o planowanie rozmów i osiąganie celu warto zadbać w każdej, nawet pozornie błahej rozmowie. Nie trzeba tu być wyjątkowo twardym czy uparcie stawiać na swoje i dążyć do kłótni – znalezienie złotego środka będzie trudne, ale warto go wypracować, nawet jeśli rozmowa będzie musiała rozłożyć się na kilka prób i podejść. Rozmowy o emocjach i uczuciach rodziny Ważną rolę w procesie podtrzymywania kontaktu z osobą uzależnioną i próby przekonania jej do leczenia odgrywają emocje odczuwane przez całą rodzinę w związku z uzależnieniem. Rozmawiając o swoim samopoczuciu i emocjach, jakie towarzyszą rodzinie w związku z chorobą bliskiego zdecydowanie pomaga, choć należy zachować tu ostrożność i w próbie wyrażania emocji nie osądzać osoby uzależnionej. Kieruj się faktami Wdawanie się w dyskusję z alkoholikiem zwykle nie ma większego sensu, dlatego dobrą podstawą do prowadzenia rozmowy są fakty i tylko fakty. Korzystając ze zwrotów pewnych, odwołujących się do konkretnych wydarzeń czy dialogów, a nie do stwierdzeń typu „wydaje mi się…”, istnieje większa szansa na osiągnięcie podczas rozmowy jakiegoś efektu. Alkoholik może pamiętać niektóre wydarzenia inaczej, dlatego warto zaznaczyć, że to nasza perspektywa, jednocześnie ciągle bazując na rzeczywistych wydarzeniach. Alkoholik ma prawo głosu Jednym z najczęściej popełnianych błędów w rozmowach z osobami uzależnionymi jest próba przeforsowania własnych racji i niedopuszczenie do głosu osoby chorej, która w mniemaniu niektórych członków rodziny nie może mieć racji w żadnej kwestii. W praktyce taktyka taka nigdy się nie sprawdza, a najczęściej dodatkowo frustruje alkoholika i może wpędzać w jeszcze głębszy problem alkoholowy. Uzależniony powinien mieć możliwość wyrażenia własnych opinii i podjęcia własnych argumentów w dyskusji. Zrozumieć alkoholika Leczenie alkoholizmu w formie terapii przynosi najlepsze rezultaty tylko wtedy, gdy alkoholik chce do leczenia podejść, a nie wtedy gdy czuje się do niego zmuszony. Jasne wyrażenie zrozumienia podczas każdej rozmowy, zapewnienie, że z chorobą nie jest sam i może liczyć na wsparcie rodziny zdecydowanie pomaga. Spokój, opanowanie, ale też zdecydowanie i konsekwencja – rozmowy z alkoholikiem powinny być zawsze mocno wyważone i prowadzone cierpliwie, bo tylko w takim scenariuszu mogą doprowadzić do jakichkolwiek efektów. Nie ważne, czy celem dyskusji jest doprowadzenie alkoholika na leczenie, czy próba wyegzekwowania lepszego podziału ról w obowiązkach domowych – wymienione 7 metod powinno odnieść wymierny sukces. Ośrodek terapii uzależnień Przebudzenie oferuje skuteczną terapię w miejscu otulonym zielenią, ponadto anonimowość oraz komfortowe warunki. Zapraszamy do kontaktu, odpowiemy na każde Państwa pytanie.
Dla wielu z nich alkohol był ucieczką od bólu, traumy czy codziennego stresu. Uznanie tych uczuć i dostarczenie narzędzi do radzenia sobie z nimi w zdrowy sposób jest kluczem do skutecznego leczenia. Wspieranie osoby uzależnionej w procesie samopoznania i samopomocy jest kluczem do długotrwałego powodzenia. Skuteczne argumenty
Mity na temat alkoholizmu Mit 1: Lampka wina czy kufel piwka wypijany nawet codziennie nikomu nie zaszkodzi Co prawda, alkohol wypijany codziennie, ale w sporadycznych ilościach (np. jedno piwo do meczu) nie powoduje widocznych zmian w organizmie. Natomiast w momencie, gdy sięganie po alkohol powtarza się zbyt często lub kiedy organizm jest szczególnie wrażliwy na jego działanie – nawet niewielkie ilości mogą nam zaszkodzić i prowadzić do uzależnienia. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że nie istnieje pojęcie “bezpiecznej dawki alkoholu”.Mit 2: Alkoholicy sięgają po alkohol codziennie Żeby stać się alkoholikiem, nie trzeba pić codziennie! Owszem, niektóre osoby uzależnione sięgają po alkohol każdego dnia, jednak nie jest to żadna reguła. Najbardziej typowymi objawami zaawansowanego alkoholizmu jest tzw. picie ciągami, czyli picie przez kilka dni z rzędu lub nawet tygodni, a potem dłuższy lub krótszy okres abstynencji. Mit 3: Ci, którzy mają mocną głowę mogą pić więcejOsoby z “mocniejszą głową” mogą co prawda wypić więcej, ale wiąże się to również z większymi szkodami dla zdrowia i psychiki. Osoby z “mocną głową” są bardziej narażene na popadnięcie w nałóg, ponieważ już w czasie pierwszych doświadczeń z alkoholem mogą dużo więcej wypić i nie powoduje to u nich tak szybko przykrych dolegliwości w postaci złego samopoczucia. Mit 4: Piwo to nie alkoholW nałóg mogą popaść osoby, które piją tylko i wyłącznie piwo. Jedna szklanka piwa (około 250 ml) o mocy 5% odpowiada wypiciu małego kieliszka wódki (30 ml) o mocy 40%. Mit 5: Alkohol poprawia sprawność psychofizycznąNawet po niewielkiej dawce alkoholu reakcja kierowcy wydłuża się o około 0,3-0,5 sekundy w sytuacji, kiedy czas prawidłowej reakcji trzeźwego kierowcy mieści się na ogół w granicach 0,5 sekundy. Mit 6: Alkohol dodaje sił Rzeczywiście alkohol może sprawiać takie wrażenie, ponieważ wykazuje działanie pobudzające, które na krótko pozwala zapomnieć o zmęczeniu. Jednak systematyczne picie alkoholu w konsekwencji prowadzi do uszkodzenia zarówno układu nerwowego, jak i mięśniowego, a przy tym osłabia siłę mięśniową, a nawet powoduje zanik mięśni i niedowłady. Mit 7: Alkohol jest dobrym środkiem na zdenerwowanie Chwilowe odprężenie po spożyciu alkoholu trwa bardzo krótko. Alkohol sam w sobie nie rozwiązuje problemów, co więcej – może prowadzić do ich nawarstwiania. Po wytrzeźwieniu wraca się do nich z jeszcze większym napięciem i niepokojem. Sięganie po alkohol z myślą o zrelaksowaniu się grozi uruchomieniem się mechanizmu “błędnego koła”, który prowadzi do uzależnienia. Mit 8: Alkoholizm nie dotyczy kobiet Alkoholizm to choroba, na którą cierpią zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Co więcej, kobiety są w stanie uzależnić się od alkoholu znacznie szybciej niż mężczyźni, co wynika z uwarunkowań metabolicznych. Z roku na rok w ośrodkach leczenia uzależnień przybywa kobiet. Nie oznacza to jednak, że kobiety piją na umór. Nie trzeba upijać się do nieprzytomności, aby zostać zakwalifikowanym jako alkoholik. Tak naprawdę wystarczy lampka wina wypijana codziennie przed snem, by mówić o problemie alkoholowym. Mit 9: Alkohol jest lekarstwem na dobry sen Szybkie zaśnięcie, które następuje po spożyciu alkoholu, jest wynikiem jego toksycznego działania na mózg. Sen po upojeniu alkoholowym nie jest jednak fizjologiczny, czyli naturalny, co oznacza, że człowiek podczas takiego snu nie wypoczywa w sposób właściwy. Mit 10: Alkohol jest lekarstwem na serce Przyjęło się uważać, że w przypadku osób z dolegliwościami sercowymi następuje delikatna poprawa samopoczucia po spożyciu “lampki koniaku”. Jest to natomiast wynik wyłącznie uspokajającego i znieczulającego działania alkoholu, a nie poprawy w ukrwieniu mięśnia sercowego. Musimy pamiętać o tym, że alkohol jest bardzo niebezpieczny zarówno dla zdrowia, jak i serca. Może on powodować niedotlenienie mięśnia sercowego, niebezpieczne “skoki” ciśnienia tętniczego krwi, a przy dłuższym i nałogowym piciu prowadzić do zmian zwyrodnieniowych w mięśniu 11: Alkohol rozgrzewaNiestety efekt ten jest chwilowy. Faktem jest, że napoje wysokoprocentowe powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych, co wzmaga uczucie ciepła. Ciepło szybko przychodzi, ale i bardzo szybko następuje jego utrata, stąd też u osób, które dużo piją, częste przeziębienia. Mit 12: Alkoholizm dotyczy tylko marginesu społecznegoAlkoholizm może nas zaprowadzić na margines społeczny, co nie oznacza, że dotyka osób tylko z marginesu, czyli takich, które sięgnęły dna. Alkoholizm może dotknąć każdego bez względu na pochodzenie, wiek, płeć, rodzaj wykonywanego zawodu. W dzisiejszych czasach po alkohol sięgają równie często ludzie sukcesu, na których ciąży bardzo duża presja. Szukają oni ukojenia w kieliszku, nie zdając sobie sprawy z konsekwencji, jakie niesie za sobą alkohol. Mit 13: Nie jestem alkoholikiem, bo nikt mnie nie widział pijanegoBycie pijanym to stan subiektywny, który u każdego przejawia się w innych sposób. Upijają się zarówno alkoholicy, jak i niealkoholicy. Jest wielu alkoholików, którym tylko sporadycznie zdarza się być pijanym. Zazwyczaj piją oni alkohol w stosunkowo małych dawkach po to, aby uzyskać stan delikatnego oszołomienia, a jednocześnie nie dopuścić do przykrych dolegliwości związanych z zespołem abstynenckim. Mit 14: Niektórzy rodzą się już alkoholikamiGdyby tak rzeczywiście było, trzeba by było przypuszczać, że alkoholizm jest dziedziczny, co oczywiście nie jest prawdą. Na rozwój choroby alkoholowej ma wpływ szereg czynników – biologicznych, społecznych, duchowych czy 15: Po zakończeniu terapii leczenia uzależnienia od alkoholu chęć picia zniknie bezpowrotnie Leczenie alkoholizmu to proces złożony i długotrwały, który pomimo że niesie za sobą nadzieję powrotu do trzeźwości – nie oznacza, że alkoholik już nigdy nie będzie odczuwał głodu alkoholowego. Jednym z głównych celów terapii leczenia uzależnienia jest pokazanie choremu sposobów radzenia sobie z nawrotami choroby alkoholowej. Więcej informacji na temat nawrotów choroby alkoholowej znaleźć można w artykule: “Jak przetrwać w trzeźwości po zakończonym odwyku”. Mit 16: Alkoholik może przestać pić w każdej chwili Alkoholik pije, ponieważ czuje silną potrzebę picia (tzw. głód alkoholowy), co jest jedną z cech charakterystycznych choroby alkoholowej. Alkoholik będący w zaawansowanym stadium choroby, bez pomocy fizjoterapeutów czy psychologów, nie jest w stanie sam zaprzestać picia. Fakty na temat alkoholizmu Fakt 1: Alkoholizm to choroba Alkoholizm został zakwalifikowany do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10. Jest to choroba niezwykle podstępna, której tak naprawdę nie da się całkowicie 2: Choroba alkoholowa rozwija się fazami Fazy choroby alkoholowej obejmują cztery etapy. W każdej kolejnej objawów choroby przybywa i stają się one coraz bardziej nasilone. Leczenie alkoholizmu można rozpocząć na każdym etapie uzależnienia, jednak im wcześniej podejmiemy odwyk alkoholowy, tym większe są szanse na powodzenie terapii. Fakt 3: Psychoterapia to podstawowa metoda leczenia alkoholizmu Obecnie jedną z najskuteczniejszych metod leczenia alkoholizmu jest leczenie odwykowe w ośrodku zamkniętym, w którym chory otrzymuje pełne wsparcie ze strony psychoterapeutów i psychologów. Konsultacje psychiatryczne bardzo często prowadzone są przez tzw. trzeźwych alkoholików, którzy w przeszłości sami mieli problem z alkoholem. Psychoterapia daje wsparcie alkoholikowi w trudnych sytuacjach życiowych, będących skutkiem nadużywania alkoholu, pozwala zdobyć wiedzę na temat działania alkoholu i skutków długotrwałego jego nadużywania. Pomaga również wytrwać w abstynencji po zakończonym 4: Alkoholizmu nie da się całkowicie wyleczyć. Alkoholik już na zawsze pozostaje alkoholikiem Alkoholik już do końca życia pozostanie alkoholikiem. Oznacza to, że taka osoba nigdy nie będzie w stanie wrócić do kontrolowanego picia. Możliwe jest jednak zachowanie trwałej i całkowitej abstynencji, powstrzymując w ten sposób nawrót choroby. Uzależniony wówczas może stopniowo stawiać się trzeźwym alkoholikiem. Fakt 5: Kobiety szybciej się upijają Po wypiciu tej samej dawki alkoholu, jego stężenie będzie większe w organizmie kobiety niż mężczyzny, co wpływa na to, że kobiety szybciej się upijają. Warto również dodać, że kobiety piją nieco inaczej niż mężczyźni. One najczęściej piją w samotności, długo się z tym ukrywają, a nałóg najczęściej wychodzi całkowicie przypadkowo. Mężczyźni zaś wolą pić w towarzystwie, mniej się kamuflują, a przede wszystkim “piją do dna”. Z tego też względu to właśnie mężczyzn można częściej spotkać pijanych, leżących gdzieś na się również z powiązanymi tematycznie wpisami:Codzienne picie piwa – czy to już jest nałóg?Źródła:,,Na zdrowie. Jak poradzić sobie z uzależnieniem od alkoholu”, Bohdan T. Woronowicz, Media Rodzina, 2008.,,Alkoholizm: mianownictwo, rozpoznanie, leczenie i zapobieganie”, Jaroslav Skála, Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1966.,,Alkoholizm: teorie, badania, implikacje społeczne”, R. Dobrzeniecki, T. Kruszewski, W. Szczęsny, A. Zaleś, Oficyna Wydawnicza Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, 2013.Prawdziwe historie. „Przestał pić, gdy został sam”. Historia Artura, który od 3 lat trzeźwieje. Artur przyznaje, że gdyby Agnieszka nie spakowała walizek i nie wyjechała razem z dziećmi to nie dotarłoby do niego, że jest na prostej drodze do upadku. Ani groźba utraty pracy, ani wypadek samochodowy nie dały mu aż tak do Alkohol stanowi najczęściej zażywaną substancję psychoaktywną. Ze względu na społeczne przyzwolenie i tradycję picia, pierwsze objawy świadczące o rozwoju uzależnienia zazwyczaj nie są zauważane, gdyż nie odbiegają od społecznie akceptowanego wzorca picia. Świadomość społeczna, mimo skali problemu jakim jest alkoholizm, wciąż jest za mała, co skutkuje zbyt późną reakcją na nadużywanie alkoholu i popadanie w nałóg. Napoje wysokoprocentowe w szybkim czasie powodują powstanie zależności psychicznej i fizycznej, co znacznie utrudnia samodzielne poradzenie sobie z problemem alkoholowym. Należy podkreślić, że alkoholizm stanowi najczęściej występującą chorobę polegającą na uzależnieniu od substancji psychoaktywnych w Polsce. Wpływ na to ma nie tylko przyzwolenie na spożywanie alkoholu, ale również ogólna dostępność trunków. Z tego względu, co roku odnotowuje się kolejne przypadki uzależnień. Koneczna jest zatem edukacja, której celem będzie wskazanie osobom z najbliższego otoczenia jak pomóc alkoholikom i co robić w sytuacji istnienia choroby alkoholowej w rodzinie. Kluczową kwestię odgrywa uświadomienie alkoholikowi, że jest alkoholikiem i nie panuje nad nałogiem. Zazwyczaj osoby uzależnione negują fakt występowania problemu alkoholowego, są przekonani o panowaniu nad ciągami picia. Inaczej sytuacja przedstawia się w momencie kiedy alkoholik chce przestać pić. Niemniej jednak zazwyczaj rodzina i przyjaciele muszą włożyć wiele pracy w przekonanie uzależnionego o konieczności podjęcia leczenia odwykowego. Zatem w jaki sposób pomóc alkoholikowi w domu? Jak pomóc mu przestać pić? Co robić, aby alkoholik przestał pić? Czy alkoholikowi w ogóle można pomóc? Problem alkoholowy może dotyczyć każdego, zarówno męża, żony, chłopaka czy narzeczonego oraz brata, siostry i dzieci – córki czy syna. Dlatego też, najbliższe osoby zastanawiają się jak wpłynąć na alkoholika i pomóc mu wytrzeźwieć. Alkoholizm bowiem jest zazwyczaj powodem wstydu, dlatego rodzina i koledzy zatajają ten fakt przed otoczeniem usprawiedliwiając alkoholika i tłumacząc go przed znajomymi. Nie jest to jednak właściwy wzorzec postępowania. Co zatem robić w sytuacji kiedy chory pogrąża się w nałogu? Jak obrzydzić alkohol? Jak stawiać granice alkoholikowi? Jak załatwić leczenie? Co zrobić, aby alkoholik zaczął się leczyć? KTO MOŻE POMÓC ALKOHOLIKOWI? To podstawowe pytanie jakie stawiają sobie osoby, które próbują przekonać alkoholików do podjęcia leczenia. Spowodowane jest to bowiem tym, że osoby uzależnione zazwyczaj nie chcą się leczyć zaś na wszelkie próby motywowania ich do terapii reagują złością i agresją. Z tego powodu, osoby z najbliższego otoczenia, najczęściej matki, żony i dzieci szukają wsparcia u specjalistów. Nie oznacza to jednak, że mąż czy żona nie jest w stanie pomóc swojemu współmałżonkowi. Niemniej jednak należy wskazać, że udzielanie pomocy jest długotrwałe, wiąże się z konsekwencją w działaniu i nierzadko wieloma wyrzeczeniami. Alkoholikom pomóc mogą również osoby, które darzone są przez uzależnionych szacunkiem i uznaniem. Autorytety szczególnie dużą rolę odgrywają w życiu młodych osób. Dlatego też, w przypadku nieletnich uzależnionych to oni właśnie mogą przekonać do rozpoczęcia leczenia. Niezwykle ważna jest także pomoc trzeźwiejącemu alkoholikowi, gdyż okres wychodzenia z nałogu jest dla uzależnionych szczególnie trudny. Z tego względu konieczne jest wsparcie najbliższych i uczestnictwo w grupach wsparcia. Mówiąc o tym, kto może pomóc alkoholikowi należy wskazać specjalistyczne ośrodki terapii uzależnień czy grupy AA (Anonimowi Alkoholicy). W takich miejscach uzależnieni nie czują się odosobnieni w problemie, mogą podzielić się dylematami i rozterkami otrzymując zrozumienie i wsparcie. DLACZEGO ALKOHOLIK NIE CHCE SIĘ LECZYĆ? W przypadku uzależnienia, jakim jest alkoholizm niewątpliwie jedną z najtrudniejszych kwestii jest nakłonienie chorego do leczenia. Zazwyczaj alkoholik nie chce podjąć leczenia. Można mówić tu o dwóch przyczynach niechęci odstawienia alkoholu i podjęcia terapii odwykowej. Pierwszą przyczyną niechęci jest działanie mechanizmów psychologicznych w postaci wyparcia, zaprzeczenia i iluzji. Polegają one na swoistej izolacji od docierających do uzależnionego sygnałów, które świadczą o problemie. Alkoholik racjonalizuje swój nałóg, utwierdza w przekonaniu siebie i najbliższe otoczenie, że ma kontrolę nad piciem i może zaprzestać alkoholizowania się w momencie, kiedy będzie tego chciał. Ponadto, chory wypiera ze świadomości problem uważa, że jego zachowanie nie stanowi problemu, gdyż je kontroluje. Działanie tych mechanizmów sprawia, że w miarę narastania problemu i rozwoju kolejnych faz uzależnienia chory ignoruje i dąży do stłumienia mogących pojawić się wyrzutów sumienia oraz myśli, że traci on kontrolę nad piciem. Alkoholizowanie się jest racjonalizowane, gdyż przynosi uzależnionemu szereg korzyści. Alkohol stanowi niejako rozwiązanie problemów, jego działanie umożliwia chwilowe zapomnienie o trapiących chorego sprawach. Co ważne, bez alkoholu alkoholik nie jest w stanie radzić sobie z negatywnymi emocjami, a swoje frustracje rozładowuje na najbliższych, nierzadko żonie i dzieciach. Drugim powodem niechęci podjęcia detoksu i terapii odwykowej są objawy zespołu abstynencyjnego. Detoks polega na oczyszczeniu organizmu z toksycznych substancji zwartych w alkoholu – etanolu. Spadek jego stężenia w organizmie, który następuje w wyniku zaprzestania lub znacznego ograniczenia ilości przyjmowanych trunków, wiąże się z wystąpieniem nieprzyjemnych symptomów odstawiennych. U alkoholika pojawiają się zazwyczaj nudności i wymioty, biegunka, drżenie ciała, bóle całego ciała. Co ważne, objawy te ustępują po spożyciu kolejnych ilości napojów wysokoprocentowych. Z tego powodu, alkoholicy nie chcą podjąć detoksu, gdyż wiąże się to dla nich z wieloma dolegliwymi symptomami, które zredukować może tylko alkohol. Alkoholik winą za jego nałóg i częste ciągi alkoholowe zazwyczaj obarcza najbliższych, przenosi w ten sposób odpowiedzialność za swoje picie i szkody, które powoduje na innych. Najczęściej winnymi sytuacji są żony alkoholików, które w ich mniemaniu nie są wystarczająco dobre. Ponadto, uzależnieni nierzadko problem alkoholizmu upatrują w złej pracy czy problemach osobistych. Alkohol staje się niejako uwolnieniem od trosk i dylematów życia codziennego, gdyż pozwala na zrelaksowanie się i zapomnienie. Należy również wskazać, że alkoholik w swoim nałogu nie dostrzega problemu. Tłumaczy to tym, że jego picie nie różni się od spożywania alkoholu przez inne osoby. JAK UŚWIADOMIĆ ALKOHOLIKOWI, ŻE JEST ALKOHOLIKIEM? Uświadomienie alkoholikowi istnienia problemu nie jest łatwe, gdyż zazwyczaj nie chcą oni pomocy. Działanie mechanizmów obronnych – wyparcia i racjonalizacji, skutecznie utrudnia wytłumaczenie istnienia problemu. Uzależniony na wszelkie próby rozmowy i wskazania mu źródła problemu reaguje zaprzeczeniem i negacją. Próbuje przekonać siebie i najbliższe otoczenie, że problem alkoholizmu jego nie dotyczy, gdyż ma nad nim kontrolę i jest w stanie przestać pić wtedy, kiedy sam będzie chciał. W sytuacji kiedy osoby nie poddają się i starają się przedstawić logiczne argumenty o długościach ciągów, wszczynaniu awantur i zaniedbywaniu obowiązków, alkoholik zazwyczaj reaguje agresją. Dlatego też, motywowanie do rozpoczęcia leczenia nie powinno opierać się jedynie na ogólnych informacjach, ponieważ są one racjonalizowane i zaprzeczane. Z tego powodu należy uświadamiać chorego, że ma problem poprzez przedstawianie mu konkretnych sytuacji. W tym znaczeniu, zamiast mówić o częstych ciągach alkoholowych, należy wskazać przez ile dni chory alkoholizował się pod rząd i jakie miało to konsekwencje. Jak zatem uświadomić alkoholikowi, że ma problem? Jak pomóc mu wyjść z nałogu. Próby uświadamiania uzależnionemu, że jest alkoholikiem i ma problem warto podejmować w sytuacji, kiedy chory przechodzi kryzys, który najczęściej związany jest z pojawieniem się kaca po długotrwałym piciu, a także wyrzutów sumienia pojawiających się po ciągach alkoholowych. W momentach wyjątkowego złego samopoczucia alkoholik bardziej podatny jest na sugestie, które mogą przyczynić się do zauważenia problemu. Warto również zastosować konfrontację z osobą uzależnioną od alkoholu. Konieczne jjest zebranie kilku osób z najbliższego otoczenia i przeprowadzenie rozmowy z alkoholikiem, w której uświadomione zostaną fakty dotyczące jego picia. Należy jednak wskazać, że osoby powinny być pozytywnie nastawione do chorego i kierować się intencją pomocy. Rozmowa ta, aby była skuteczna musi być odpowiednio przygotowana i przeprowadzona, dlatego warto zwrócić się do specjalisty z ośrodka odwykowego, który pomoże w stworzeniu swoistego rodzaju scenariusza dialogu, który podjęty zostanie z alkoholikiem. Warto również wskazać, że alkoholicy w stosunku do osób, które próbują przekonać ich o istnieniu problemu alkoholowego, stosują próby manipulacji. Objawiają się one tym, że uzależniony przeprasza za swoje zachowanie i składa obietnice poprawy, przekonuje o miłości i chęci zmiany. Należy jednak podkreślić, że wraz z rozwojem uzależnienia u alkoholików zaobserwować można degradację wartości, gdyż nadrzędnym celem jest wprawianie się w stan upojenia alkoholowego. Z tego powodu, nie można wierzyć uzależnionym w ich obietnice, gdyż są jedynie świadomym działaniem mającym na celu zmanipulowanie najbliższych. CO ZROBIĆ, GDY ALKOHOLIK NIE CHCE SIĘ LECZYĆ? Zmotywowanie i przekonanie o konieczności leczenia detoksykacyjnego i terapii jest niezwykle trudne. Nierzadko mimo usilnych prób skłonienia chorego, uzależniony nie chce się leczyć. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy zaprzestać prób rozmowy z alkoholikiem, należy dążyć do tego aby przekonać go o tym, że jedynie detoks organizmu i terapia odwykowa może rozwiązać jego problemy i umożliwić mu powrót do normalnego fukcjonowania. Jak zatem przekonać alkoholika żeby nie pił, jak do niego przemówić? Zazwyczaj osoby z najbliższego otoczenia – matki, żony, dzieci, dążą do ukrycia faktu istnienia problemu w rodzinie. Dlatego też, chronią alkoholika przed możliwymi konsekwencjami jego czynów, których dokonał będąc pod wpływem alkoholu. Należy podkreślić, że jest to błędny wzorzec postępowania, który utwierdza alkoholika w przekonaniu, że nie on jest winny sytuacji oraz ma świadomość, że nie poniesie odpowiedzialności za swoje czyny. Jedynym rozwiązaniem w sytuacji, kiedy alkoholik nie chce się leczyć jest zaprzestanie roztaczania nad nim swoistego rodzaju parasola ochronnego. Dlatego też, osoby z najbliższego otoczenia powinny przestać usprawiedliwiać zachowanie alkoholika przed znajomymi, tłumaczyć nieobecności w pracy, spłacania jego długów. Należy podkreślić, że niezwykle ważna jest konsekwencja i wytrwanie w takiej postawie, gdyż uświadamia to uzależnionemu, że jego zachowanie od tej pory nie będzie akceptowane oraz wiąże się z konsekwencjami dla chorego w postaci utraty pracy. Jak zatem skutecznie pomóc alkoholikowi? Metodą może być interwencja, czyli załatwienie pierwszego spotkania ze specjalistą w ośrodku leczenia uzależnień. Interwencja stanowi swoistego rodzaju akcję, która przygotowana jest przez najbliższe osoby – rodzinę, kolegów i przyjaciół, na której przeprowadzana jest sesja w obecności specjalisty. Istotnym elementem jest zaskoczenie alkoholika, który zapraszany jest na spotkanie w ostatniej chwili. Celem jest skłonienie uzależnionego do podjęcia leczenia odwykowego. Taka konfrontacja między alkoholikiem a rodziną i specjalistą może przynieść zadowalające efekty. Podczas sesji dochodzi do rozmowy i przedstawienia alkoholikowi faktów, które przemawiają za koniecznością rozpoczęcia terapii. Należy jednak wskazać, że terapia nie jest okazją do czynienia wyrzutów choremu czy wszczynania awantury, powinna mieć ona charakter rzeczowy, konkretny i życzliwy wobec alkoholika. Celem interwencji jest doprowadzenie do sytuacji, w której osoba uzależniona od alkoholu podejmie świadomą decyzję o poddaniu się terapii i leczeniu. Należy jednak wskazać, że w interwencji poza alkoholikiem i specjalistą – psychoterapeutą biorą udział conajmniej 2-3 osoby. Najczęściej są to żony lub mężowie i dzieci oraz najbliżsi przyjaciele. Zazwyczaj jednak największą siłę mają słowa dzieci skierowane do ojca lub matki z problemem alkoholowym, które chcą aby ich rodzic podjął leczenie. W sytuacji, kiedy alkoholik nie che podjąć leczenia można zastosować formę zobowiązania do leczenia. Należy jednak wskazać, że przymusowe leczenie może być nałożone na osobę, która zakłóca porządek, demoralizuje nieletnich i powoduje rozkład życia rodzinnego. Alkoholika w takiej sytuacji zgłasza się do urzędu gminy lub miasta. Kolejnym krokiem jest wszczęcie procedury przez urząd, której celem jest wydanie orzeczenia sądu o zobowiązaniu do leczenia odwykowego i przymusowej terapii. Alkoholizm jest przewlekłą, chroniczną chorobą, która prowadzi do degradacji życia uzależnionego we wszystkich jego aspektach. Siła woli zazwyczaj jest niewystarczająca do podjęcia decyzji o zaprzestaniu alkoholizowania się i podjęcia leczenia. Konieczna jest pomoc osób z najbliższego otoczenia, dlatego nie należy odrzucać osób uzależnionych skazując ich na przegraną z nałogiem. Właściwe postępowanie i wspieranie alkoholików pomaga w podjęciu decyzji o leczeniu i wyjściu z nałogu. Należy wskazać, że próby zmuszenia osoby z problemem alkoholowym do leczenia odwykowego nie są właściwym rozwiązaniem w sytuacji, gdy chcemy aby uzależniony był trzeźwym alkoholikiem. Przymusowa terapia jest mniej skuteczna bowiem chory nie wykazuje chęci leczenia, a jego obecność w ośrodku odwykowym nie jest dobrowolna. Dlatego też, po zakończeniu terapii alkoholik wraca do nałogu. Nierzadko bywa również tak, że po wyjściu z ośrodka alkoholik pije przez długi czas aby „nadrobić” stracony czas abstynencji. Z tego powodu pomoc chorym uzależnionym od alkoholu jest niezwykle trudna, lecz nie jest niemożliwa. Należy stawiać granice, których przekroczenie będzie wiązało się dla chorego z konsekwencjami. Co zatem powiedzieć alkoholikowi żeby przestał pić? Konieczne jest formułowanie jasnych i prostych przekazów. Dlatego, żona która stawia mężowi warunek, że jeśli nie zaprzestanie on picia wyprowadzi się, musi mieć faktycznie taki zamiar i możliwość. W innym przypadku alkoholik utwierdzi się w przekonaniu, że poza groźbami nic się nie zmieni. Należy wskazać, że udzielanie pomocy alkoholikom, którzy nie chcą się leczyć wymaga konsekwencji w działaniu, gdyż zazwyczaj potrzeba dużo czasu aby przekonać uzależnionego do podjęcia leczenia. Inaczej jest w przypadku osoby chorej na alkoholizm, która chce podjąć leczenie. Zatem: jak pomóc alkoholikowi, który chce się leczyć? W takiej sytuacji należy wspierać chorego w decyzji o wytrzeźwieniu i ułatwiać proces odstawienia alkoholu. Co ważne, nawet chęć podjęcia leczenia nie zagwarantuje trwałej abstynencji, dlatego niezwykle istotne jest uczestnictwo w terapii uzupełniającej po zakończonym leczeniu. Umożliwia ono bowiem bieżące rozwiązywanie problemów i przepracowanie trudności z jakimi spotyka się trzeźwy alkoholik. Niebezpiecznym zjawiskiem jest współuzależnienie. Polega ono na przejęciu winy za problem alkoholowy, dążeniu do ukrycia alkoholizmu w rodzinie i życiu w ciągłym napięciu. Osoby współuzależnione martwią się o los chorego, usprawiedliwiają jego zachowania tłumacząc je i przekonując, że problem nie leży po stronie chorego. W takiej sytuacji, należy najpierw pomóc osobie współuzależnionej a następnie alkoholikowi. Bibliografia: Woronowicz B., Na zdrowie! Jak poradzić sobie z uzależnieniem od alkoholu, Media Rodzina, Poznań 2008 O autorze: Piotr Strojnowski Piotr Strojnowski jest dyplomowanym instruktorem terapii uzależnień. Ukończył Studium Terapii Uzależnień na Uniwersytecie Zielonogórskim w dziedzinie leczenia narkomanii oraz Studium Terapii Uzależnień i Studium Pomocy Psychologicznej w Instytucie Psychologii Zdrowia w Warszawie. Komfortowy ośrodek leczenia uzależnień Skuteczna walka z nałogiem to Twoja szansa na odzyskanie kontroli nad swoim życiem, powrót do dalszych aktywności zawodowych i odbudowanie relacji z najbliższymi. Ośrodek terapii uzależnień zapewni Ci wsparcie w podjętych działaniach. Nasza wiedza oraz doświadczenie pomogą odzyskać zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Oprócz zastosowania detoksu, Pacjentów czeka także psychoterapia indywidualna oraz grupowa. Terapia oparta na abstynencji oraz podejściu poznawczo-behawioralnym, wspomagana odpowiednio dobraną farmakologią przynosi najlepsze efekty i przygotowuje Pacjenta na przyszłość. Call Now Button
Interwencja kryzysowa – czym jest i jak ją przeprowadzić? 30 kwietnia 2019. pobierz PDF. Interwencja kryzysowa jest niekiedy nazywana pierwszym krokiem do wyjścia z choroby alkoholowej. O tym, jakie są jej cele, jak się do niej przygotować i jak rozmawiać z uzależnionym opowiada psycholog Małgorzata Rożniata.
Alkoholizm wśród kobiet Utarło się pewnego rodzaju przekonanie, że alkoholizm jest domeną mężczyzn. Nic bardziej mylnego, ponieważ choroba alkoholowa może spotkać każdą osobę, niezależnie od płci, wykształcenia, wieku i innych czynników. Faktem jest, że płeć piękna spożywa stosunkowo mniej alkoholu niż płeć przeciwna. Statystyki mówią, że ponad 70% kobiet w Polsce spożywa alkohol, a przedziałem wiekowym rozwoju uzależnienia jest 20-40 lat. Alkohol negatywnie wpływa na zdrowie w momencie kiedy kobieta przekroczy dwie porcje alkoholu. Za standardową porcję uznaje się kieliszek z winem - 100 ml, kieliszek z wódką - 30 ml, pół piwa 0,5 l. Szkody wyrządzone w organizmie kobiety po wypiciu trzech porcji są dla mężczyzn takie same dopiero kiedy wypije on... aż 9 standardowych porcji. Różnica jest diametralna. Poza tym, organizmy różnych płci pod wieloma względami są odmienne. Kiedy kobieta i mężczyzna wypije tyle samo alkoholu (zakładając, że ich waga jest taka sama lub podobna) to do organizmu kobiety trafi nawet 40% więcej etanolu. Jak to się dzieje? W organizmie kobiety jest mniej wody niż u płci przeciwnej i z tego powodu alkohol rozpuszcza się w mniejszej ilości. Płeć piękna ma mniej enzymów odpowiadających za trawienie alkoholu. Estrogeny, których u kobiet jest zdecydowanie więcej, przyczyniają się do znacznie szybszego wchłaniania substancji. Coraz częściej kobiety są też także uczestniczkami terapii polegającej na leczeniu alkoholizmu. Przestają być to tematy tabu. Wpływa na to coraz większa świadomość ludzi i dostrzeżenie, że alkoholizm jest jednym z największych zagrożeń naszych czasów. Jakie zagrożenia niesie nadużywanie alkoholu przez płeć piękną? Cykl miesiączkowy zostaje zaburzony, tak samo jak inne funkcje hormonalne. Wątroba jest narażona na dysfunkcje znacznie bardziej i szybciej niż u mężczyzn. Spadek libido, niezainteresowanie seksem, oziębłość. Depresja, lęki, zaburzenia nastroju. Funkcje motoryczne, poznawcze, psychomotoryczne są bardzo zaburzone.
Odpowiada psycholog. „Osobom DDA doświadczającym zdarzeń trudnych, kryzysów, łatwiej jest lokować w sobie przyczynę problemu, ponieważ nie musza się sobie i innym głębiej przyglądać. Nie muszą inicjować zmiany, która – jak wiemy – dla osób DDA wiąże się z nieprzewidywalnością, utratą bezpieczeństwa, rezygnacją z
Bemowskie Stowarzyszenie Trzeźwościowe „Reduta” aktualnie oferuje pomoc online dla uzależnionych i prowadzi indywidualne konsultacje telefoniczne z terapeutą, psychologiem i prawnikiem oraz spotkania grup wsparcia za pomocą wideokonferencji. ul. Synów Pułku 6.Odkryto na przykład, że wśród nastolatków mieszkających w dzielnicach, które charakteryzują się wysokim wskaźnikiem przestępczości, poziom ich agresji jest wprost proporcjonalny do ilości wypijanego alkoholu. Jednak najpierw obserwowano skok agresji, a później skok ilości wypitego alkoholu. Zatem picie było reakcją na agresję.
Fundacja A.R.T zaprasza do wzięcia udziału w Treningu Zastępowania Agresji. Pierwsze zajęcia odbędą się 16 września 2021. Trening Zastępowania Agresji to zajęcia prowadzone metodą warsztatową, które zostały stworzone w celu modelowania umiejętności prospołecznych oraz umiejętności kontroli złości. • trening wnioskowania
Niezrozumiane emocje: Jakie argumenty trafiają do alkoholika w kontekście jego doświadczeń? Wprowadzenie do problematyki emocji alkoholika Za każdą butelką alkoholu kryje się historia pełna bólu, rozpaczy, ale też nadziei. Trudne doświadczenia… Czytaj więcejZatem jak rozmawiać z alkoholikiem, aby przestał pić? Jakie argumenty trafiają do alkoholika? Elżbieta Grabarczyk-Ponimasz: Rodzina i najbliżsi osoby uzależnionej często i na różnych etapach choroby próbują interweniować i wszelkimi metodami nakłonić osobę uzależnioną do tego, aby nie piła, aby poszła się leczyć. Niestety
Piwo bezalkoholowe w ciąży. Spożycie alkoholu podczas ciąży może powodować komplikacje fizyczne, poznawcze i behawioralne, nazywane zaburzeniami ze spektrum płodowych zaburzeń alkoholowych u płodu, u noworodków narażonych na działanie alkoholu. Najcięższą postacią jest alkoholowy zespół płodowy ( FAS ), który obejmuje
pobierz PDF. Głód alkoholowy jest jednym z podstawowych objawów uzależnienia od alkoholu. To stan psychiczny, w którym człowiek odczuwa silne i trudne do odparcia pragnienie spożycia alkoholu. Ponieważ termin ten ma wiele definicji, niektórzy autorzy podkreślają, że głód to też pragnienie odczuwania upojenia alkoholowego.
Jakie argumenty trafiają do alkoholika? Badania EZOP II przeprowadzone przez Instytut Psychiatrii i Neurologii (IPiN) wskazują, że różnych zaburzeń psychicznych doświadcza w swoim życiu ponad 25% Polaków,…
Co roku na świecie w wyniku picia alkoholu umiera ponad 3 miliony ludzi. Przez alkohol co 10 sekund człowiek traci życie, co oznacza, że picie alkoholu jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Jednocześnie wiadomo, że to Europejczycy piją najwięcej, a statystyczny Polak żyje krócej niż przeciętny mieszkaniec Unii
.